“Ik verlang weleens terug naar dat gevoel van eeuwigheid,” zeg ik tegen mijn broer. Ik vrees meteen dat hij niet begrijpt wat ik bedoel. Maar dat doet hij wel. Hij vertelt van dat ene moment; hij fietste langs de singel en alles klopte: het gras was van het perfecte groen, alles geurde, de zon scheen en hij bewoog in volmaakte harmonie met de wereld. Hij was vijftien. Hij was voor altijd.
Lees meer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Veel bekeken:
-
Voor 2019 organiseert het Valentijngenootschap een schrijfwedstrijd voor iedereen die een romantisch verhaal kan schrijven. Begin alvast m... -
Evenals dit jaar zal ook in 2019 de Valentijnprijs worden uitgereikt. Voor de vijfde keer inmiddels, een jubileum voor ons! Het Valenti... -
Tamara Haagmans schrijft columns voor het Thrillerlezersblog, dat wil niet zeggen dat wij ze daarom negeren. Hier weer (eens) een stukje: ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten